De lente is aangebroken! En naast
de nodige niesbuien en kriebelende oogjes ben ik super blij dat het mooie weer
is wedergekeerd. Zodra ik buiten stap voel ik de lente gewoon in de lucht
hangen. And it feels good! Krokussen piepen op in de stadsparken, het steeds
warmer wordende zonnetje straalt trots aan de hemel, blije gezichten lachen me
toe op de volgepakte terrasjes; wat kan het leven soms toch mooi zijn.
Op de een of andere manier brengt
de lente een hele frisse wind met zich mee. Het leven ziet er wat zonniger uit, cutiepie flamingo truien
schuivenvoorbij en tijdens een kort
wandelingetje verschijnt het ene na het andere lentenummer in mijn hoofd. Ook
tijdens de uitzending van DWDD van afgelopen maandag vierden Matthijs en Giel het begin van de lente onder het
genot van een knap staaltje lentemuziek. En tijdens dit fijne muzikale
intermezzo borrelde een ultieme lente song in mij op.
Blote voeten in het warme gras,
een zacht briesje, priemende zonnestralen op mijn gezicht. Het perfecte moment,
samen met Jamie’s warme, rauwe stem. Meer heb ik niet nodig.
Waarschijnlijk heb jij ook zo’n
liedje, waarbij je het gevoel krijgt alsof het lentezonnetje van binnen gaat
schijnen. Grijp dat gevoel, stop het ergens in een laadje tussen je mooie
herinneringen en haal het eruit op het moment dat je het nodig hebt, want wellicht
is dat ene mooie geluksmomentje in de lente wel jouw key to success.
