De Primark, een walhalla voor de gemiddelde budgetshopper. Want
ja, laten we eerlijk zijn, de Primark is écht goedkoop. Zelfs zo goedkoop dat
je je bijna gaat afvragen of er kinderhandjes aan vuil zijn gemaakt. Toch valt
menig koopjesjager als een blok voor het budgetfenomeen.
Hordes tieners, studenten en hardwerkende moeders bestormen
het met lichtblauwe letters beplakte gebouw en trekken de schappen leeg alsof
of het einde der kledingindustrie nabij is. En eer je al die felbegeerde items
in de reusachtige - daarvoor bestemde - shoptas hebt weten te proppen en door
de enorme mensenmassa hebt weten te manoeuvreren, doet zich een nieuw probleem
voor: Passen..
Na het bovenmatig inslaan kom je hijgend en puffend aan bij
de paskamers. Voor je heeft zich een lange, zeer dichtbevolkte rij gevormd. Je
wacht en bent geduldig, want zo ben je nu eenmaal. Eer je aan de beurt bent om
je in allerlei modieuze outfits te hijsen en jezelf in het onvoordelige licht
te aanschouwen, doet zich het volgende probleem voor: Je mag maar acht items
mee naar binnen nemen.
‘Bloody hell’ (om maar even in de Engelse sferen te
blijven).. Je bent net een uur bezig geweest om een scala aan kledingstukken in
die enorme tas te proppen en moet nu in een split second beslissen waarover het
oordeel geveld gaat worden. Je grist acht willekeurige kledingstukken uit de
tas en gaat op zoek naar een leeg kleedhokje. De rest pas je later wel.
Ergens in het gangpad tussen het rek met de eenhoorn-onesies
en de stelling met de driedelige Muppet pyjama’s - die je stiekem beide wilt
hebben voor een druilerige zondagmiddag op de bank – probeer je zo onopvallend
mogelijk de rest van de buit te passen. Een beetje ongemakkelijk, maar ja, je
moet niet zeuren, want ‘alles is zo goedkoop!’.
Na alles gepast, gewikt en gewogen te hebben kom je tot een
eindoordeel. Dat kobalt blauwe bloesje heeft eigenlijk een typisch stofje. En
om nu helemaal terug te gaan naar het rek waar ‘ie vandaan komt.. Je kijkt
schichtig om je heen en besluit om het bloesje snel tussen de plastic voorgevormde
ballerina’s te hangen. Ook de fluffy sokken, inclusief roze schaapjes, de
blingbling-ketting (toch niet helemaal ‘ik’) en een aantal shirtjes blijven als
verstekeling achter op de schoenenafdeling.
Voldaan trotseer je de shopcolonne voor de kassa. Een vriendelijke
vrouwenstem vertelt precies waar je heen moet. ‘Kassa 12’, de rij schuift een
klein stukje op. ‘Kassa 7’, als brave kuddedieren strompelen de Primark-bezoekers
richting kassa’s. Na een paar minuten sta je glimlachend buiten, inclusief milieuvriendelijke
papieren tas. Want zo zijn ze dan ook wel weer.
Tja, ook ik ben fan van de Primark geworden. Afgelopen weekend was ik er. Ja, echt! In het stadshart van
Zoetermeer. En ja, ik weet
het, de kwaliteit is niet zo goed en niet alles ziet er even mooi uit, maar als
eigenaar van een bijna lege bankrekening moeten er hier en daar bezuinigd
worden.
Stiekem wil ik graag mijn meest recente aanwinsten met de wereld
delen en daarom heb ik weer zo’n prachtige fotocollage in elkaar geknutseld.
Tadaaa! En dat voor maar 36 euries! Nu nog wachten tot de Primark in onze Hofstad arriveert.
