25# Mollen bij Moltalk, afvallerstheorieën en onhandig gewaggel

In mijn vorige blog heb ik jullie uitgenodigd om een brief naar jezelf te schrijven om het nieuwe jaar in te luiden en om doelen te stellen voor de tijd die komen gaat. Naast deze brief naar mijzelf begon het nieuwe jaar ook met mijn favoriete programma: Wie is de Mol? En als dat begint.. dan zijn mijn dagen – naast de uitzending op donderdagavond – rijkelijk gevuld met de nodige Molhysterie. Want nagenoeg iedereen die mij een beetje kent en ook naar het programma kijkt associeert mij direct met verbondjes, verdenkingen, mogelijke theorieën en advies op Molgebied. Voor mij staat het programma dus niet alleen voor het losmaken van de speurneus in mij, maar ook voor de nodige gesprekken en gezelligheid.

Afgelopen donderdag woonde ik samen met best friend en mede Molloot Barbara een opname van Moltalk bij; een internetprogramma waarin de aflevering van de week en alle mogelijke theorieën en aanwijzingen worden besproken, bekritiseerd en geanalyseerd door oud-Molkandidaten. Vondelpark 3, was het adres waar het Mollenfestijn los zou barstten. We dronken wat, spotten wat Molletjes en keken vol spanning uit naar de komende aflevering. Voor we de studio betraden viel Barbara nog in katzwijm bij het zien van Kim van Kooten (die te gast was bij het programma Opium, in een ander gedeelte van het gebouw) en vroegen we ons af wie van de gasten toch die giga kop warme chocolademelk inclusief enorme toef slagroom had besteld. Later bestempelden we oud-kandidaat Hadewych Minis als mogelijke chocolate addict, aangezien ze aan de interviewtafel heel zwanger zat te zijn. En ja, geef haar eens ongelijk. Voor de opname van Moltalk begon keken we natuurlijk eerst de aflevering waar over gepraat zou worden. En dit bleek hi-la-risch. 

We keken de aflevering op een reusachtig scherm, zodat niemand iets kon missen. En gelukkig kwam in deze aflevering ook een welbekende schietopdracht! De kandidaten werden gedropt in een oude, donkere loods, waarin tuktuks en vrachtwagens de hoofdrol speelden. De kandidaten moesten, gewapend met laserguns, in de verschillende tuktuks op zoek gaan naar enveloppen met geld, waarna ze deze veilig moesten afleveren op het eindpunt. Uiteraard zonder neergeknald te worden door scherpschutters of te trappen op een boobytrap. In duo’s betraden de kandidaten het slagveld, zo ook Margriet van der Linden en Martine Sandifort.

Als een soort Peppie en Kokkie waggelden de wat onhandige vrouwen over het schietterrein en schoten in het rond alsof het niets was. Dit hilarische tafereel eindigde abrupt nadat Martine na ongeveer tien seconden haar medekandidaat Margriet aan diggelen had geschoten, wat natuurlijk niet helemaal de bedoeling was. De blik van Margriet bleek onbetaalbaar. En ook haar opmerking over kandidaat Marlijn, die tijdens een cruciaal moment in de volgende opdracht vrolijk wat kinderen bezighoudt, spreekt boekdelen: “Dat ze in de toekomst kinderdagverblijven gaat starten juich ik alleen maar toe, MAAR NIET VANDAAG!”. Alle Moltalk bezoekers schoten in de lach en deze gebeurtenis werd natuurlijk een analyse object tijdens de opnames. 

Peppie en Kokkie betraden het slagveld

Ook vroegen de presentatoren Viviënne van den Assem en Patrick Martens ons naar mogelijke Moltheorieën. Ik probeer me hier altijd zoveel mogelijk van te distantiëren, aangezien ik nog al gevoelig ben voor tunnelvisies en nog wel eens kan verdrinken in al die mogelijke aanwijzingen. Maar ja, nu moest ik er wel aan geloven. Zo begon een vriendelijke jongeman naast mij over de ‘afvallerstheorie’, waarin door één of andere berekening al was vastgelegd welke kandidaat in welke volgorde zou gaan afvallen. En echt, ik heb geprobeerd niet te luisteren, maar toch won mijn nieuwsgierigheid het en ben ik een klein onderzoekje gestart naar deze theorie

Kijk, het zit zo. Wie is de Mol speelt zich dit jaar af in Sri Lanka, waarin het grootste gedeelte van de mensen boeddhistisch is. De afvallerstheorie is gebaseerd op lotsgetallen, getallen die boeddhisten gebruiken om bij de geboorte een nummer te geven aan het kind om deze persoon te karakteriseren op basis van de geboortedatum en de geboortetijd. Met dit principe van data en tijd worden deze getallen bij elkaar opgeteld en wanneer er een getal met twee cijfers uitkomt dan worden deze twee cijfers daarna weer bij elkaar opgeteld. De bedenkers van deze afvallerstheorie hebben uiteindelijk de lotsgetallen toegepast op de data en tijd waarop het twitteraccount van de Mol een Molnummer tweette (dit had ik ook even gemist, aangezien ik mijn Twitteraccount al een tijd geleden verwijderd heb). Zo hebben de afvallerstheoriebreinen deze theorie op de eerste acht tweets van de Mol toegepast (datum en tijd) en hebben ze de uitkomsten verbonden aan de volgorde van bekendmaking van de kandidaten. 

Een voorbeeldje: Rik van de Westelaken was de eerste kandidaat waarvan bekend werd gemaakt dat hij zou meedoen aan het programma. Rik wordt dus nummer 1. De volgende bekendgemaakte kandidaat werd Marlijn Weerdenburg (2), vervolgens Viktor Brand (6), Evelien Bosch (4), Pieter Derks (5), Carolina Dijkhuizen (6), Chris Zegers (7), Ajouad El Miloudi (8), Martine Sandifort (9) en Margriet van der Linden (10). Uit de berekening van deze briljante (en misschien enigszins zieke) geesten kwam dit rijtje: 5, 4, 2, 9, 7, 6, 5, 3. De eerste afvaller zou dus Pieter zijn (en dit klopt) en de tweede afvaller Evelien (en dit klopt ook!). Vervolgens zouden Marlijn, Martine, Chris, Carolina, weer Pieter (dit is dus raar) en Viktor het veld moeten ruimen en zouden Rik, Margriet en Ajouad in de finale belanden. Natuurlijk klinkt dit mij als muziek in de oren, aangezien Rik mijn molletje is en hij dus in de finale zou moeten belanden, maar de vraag is natuurlijk of deze theorie wel echt klopt. En dit blijft natuurlijk een kwestie van afwachten.

Ondanks de theorieverleidingen bleek Moltalk lachen, gieren, brullen. Een gezellig sfeertje, een drankje, een praatje met de (oud-)kandidaten, het hoorde er allemaal bij. Mijn mol, Rik, werd belaagd door fans die graag met hem op de foto wilden (waaronder mijzelf natuurlijk). En stiekem gluurden wij ook naar de andere kandidaten in de hoop dat we iets mollerigs aan ze konden aflezen. 

Toch hoop ik stiekem dat die afvallerstheorie echt waar blijkt te zijn, ondanks dat we nu dus al weten hoe het spel gaat verlopen. Of hoop ik dat er nog een twist is, waardoor de afvallerstheorie weer gematcht moet worden met de kleur onderbroek van de kandidaten in aflevering één, in combinatie met het huisnummer van Art en de coördinaten van het eerste hotel waar de kandidaten verbleven (want zo gaat het meestal met de Mol). Niet is wat het lijkt.. En misschien moeten we toch maar zo houden!

24# Note to self

Ja! 2015 is gekomen! Uiteraard wens ik iedereen een mooi, liefdevol en gelukkig 2015 toe, waarin waardevolle herinneringen worden gevormd en spectaculaire verrassingen voor je klaar staan. Ik zie het nieuwe jaar als een boek dat nog niet geschreven is. En hoewel ik geloof dat het leven je in veel gevallen overkomt, geloof ik ook dat hier een vat vol keuzes uit voort vloeit. So choose wisely, zou ik zeggen!

De nacht van 31 december op 1 januari beleefde ik al iets magisch. Na een gezellige avond met vrienden en nadat de nodige versnaperingen onze maagjes hadden bereikt trokken we er op uit. Zoals de meeste Hagenaars en alle Duindorpers en Scheveningers weten staat oudejaarsavond in het teken van de vreugdevuren. Elk jaar bouwen zowel Scheveningers als Duindorpers een énorme brandstapel bestaande uit pallets. En met enorm bedoel ik ook énorm, want alleen de hoogste stapel gaat er met de overwinning vandoor.  Dit jaar waren de verwachtingen hoger gespannen dan ooit, want het hoogste vreugdevuur zou kans maken op een plek in het Guinness Book Of Records (nu Guinness World Records). En dat is toch wel even een dingetje!

Gelukkige bevonden we ons al in Duindorp, dus de duinen en het strand waren slechts een steenworp van ons vandaan. Als ware avonturiers baanden we ons een weg door het hoge duingras om uit te komen op het allerhoogste punt. Gelukkig waren we net op tijd, want zodra de (kinder)champagne was ingeschonken was het al 12 uur en waren we toe aan het jaarlijkse “gelukkig nieuw jaaaaar”-moment. Na het klinken van de glazen en het hosselen van sterretjes keken we eens goed om ons heen. Het uitzicht was schitterend. Voor ons bevond zich de immens grote en indrukwekkende vuurzee van Duindorp (dit bleek uiteindelijk ook het winnende vuur te zijn. Hello, Guinness World Record!). Rechts in de verte grepen de vlammen van het Scheveningse vreugdevuur om zich heen, klaar om het Kurhaus te verslinden. En achter ons ontstond een ware Bollywoodfilm met in de hoofdrol al het vuurwerk van Den Haag. En goed, je begrijpt het, dit was écht ultiem. Zelfs toen ik besefte dat ik mijn telefoon vergeten was (en ik dus niemand kon bellen en het hele tafereel niet kon vastleggen), mijn handen bevroren van de kinderchampagne en de harde wind, mijn haar niet zo sexy zat door diezelfde wind en ik steeds in een gat zakte in die donkere duinen. Dat viel dus allemaal weg bij het zien van de Haagse Nieuwjaarsnacht. Eind goed, al goed, zou je zeggen. Maar er is meer! 

Het begin van nieuwe jaar resulteert vaak in de – enigszins verplichte - goede voornemens. Meer sporten, stoppen met roken, afvallen.. En zodra februari is aangekomen zijn deze goede voornemens vaak ook al in de wind geslagen. Toch zie ik het vastleggen van goede voornemens als iets positiefs; terugkijken, reflecteren en vooruitkijken naar het nieuwe jaar. Ik vind dat we dit eigenlijk vaker zouden moeten doen. Gelukkig heb ik hier met mijn vriendinnen een leuke vorm voor gevonden! 

Even een situatieschetsje. Afgelopen derde (officieel vierde) kerstdag dineerde ik met Marlotte, Anne en Sara in mijn favoriete restaurant Hotel Bazar in Rotterdam. Twee jaar geleden hadden de drie dames een brief naar zichzelf geschreven waarin, aan de hand van een aantal punten, werd terug gekeken naar het afgelopen jaar en vooruit gekeken naar het komende jaar. De envelop werd zorgvuldig dichtgeplakt en werd pas deze derde/vierde kerstdag geopend. 

Hoewel ikzelf geen brief had geschreven op die bewuste derde kerstdag in 2012 was het voor mij toch heel leuk om te zien hoe de anderen hun brief lazen en van de ene verbazing in de andere vielen. Veel voorspellingen hadden grappig genoeg plaatsgevonden en anderen verwachtingen waren helaas nog niet uitgekomen. Maar bovenal was het voor de meiden leuk om te lezen hoe ze zichzelf in de brief moed hadden ingepraat, op hun plaats hadden gezet en hadden herinnerend aan verschillende gebeurtenissen die een keerpunt in hun leven vormden.

Uiteraard schreef ik dit jaar wel een brief voor mijn ik in december 2015. Samen stelden we punten op die in deze brief zouden moeten terug komen. Deze punten waren:

-        Huidige datum en plaats

-        Aanhef voor jezelf

Terugblik:

-       Hoe is 2014 voor jou geweest?

-       Wat heb je geleerd en beleefd?

-       Welke mensen waren voor jou belangrijk?

-       Wat is je motto op dit moment?

-       Wat heb je vandaag aan?

-       Wat is nu je lievelingslied/-ding/-plek?

-       Welke woorden gebruik je veel op dit moment?

-       Als je de brieven met meerdere mensen gaat schrijven: een leuke anekdote over een van je mede-briefschrijvers

Voor het komende jaar:

-      Wat zijn je doelen voor het komende jaar / wat wil je bereiken?

-      Wat wil ik echt nog leren?

-      Wat wil ik zeker gaan proberen?

-      Wat gaat er veranderen in het komende jaar?

-      Wat hoop je voor ….. (naam van een geliefde, waarmee je misschien wel de brieven gaat schrijven) in 2015?

-      Wat voorspel ik voor het komende jaar voor mijzelf?

-      Wat voorspel ik voor het komende jaar voor de wereld? (wat gaat er zeker gebeuren in 2015)

Ik vertel jullie dit, in de hoop dat iemand anders deze traditie ook zal overnemen. Wellicht geeft het je een steuntje in de rug. Of fungeert het volgend jaar als een soort reality check. In de brief leg je namelijk vast wat je doelen zijn voor het komende jaar en wat je graag nog wilt leren of bereiken. Misschien een goede motivatie om je brief over een jaar met een positief gevoel te lezen, omdat je ziet dat je stappen hebt gemaakt. 

Mocht je de brief gaan schrijven dan is het leuk om dit samen met anderen te doen. Bewaar je brief goed en open hem precies een jaar na dato met dezelfde mensen om je heen. En wellicht brengt deze brief je wel iets goeds of iets bijzonders. En kan je terug kijken op een geslaagd 2015!